Το Τροφώνιο Μαντείο - μια άλλη ανάγνωση της ιστορίας

Στην Αίθουσα Τέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Λεβαδέων, στα πλαίσια του 2ου κύκλου της τροφώνιας ακαδημίας με θέμα, "Λιβαδειά: Η πόλη, οι πολίτες, ο πολιτισμός. Από το παρελθόν στο παρόν.  Από το παρόν στο μέλλον" παρουσιάστηκε η εισήγηση "Το Τροφώνιο Μαντείο - μια άλλη ανάγνωση της ιστορίας" από τον κ. Ταξιάρχη Γαλανό.

Ο μεγάλος Λατίνος ρήτορας ιστορικός και στοχαστής Κικέρων έλεγε «η ιστορία είναι δάσκαλος μαθήσεως, μάρτυρας των καιρών και φως αληθείας». Ανεξάρτητα από τη θρησκευτική η πολιτική τοποθέτηση του ανθρώπου πρέπει να αναζητά την ιστορική αλήθεια, διότι έτσι απαλλάσσεται από ψευδαισθήσεις, προκαταλήψεις και οδηγείται στην κατάκτηση της γνώσης, η οποία είναι η δύναμη που χαρίζει στο άτομο αυτοπεποίθηση.

Το αρχικό όνομα της Ρώμης ήταν Μαρς, που σημαίνει Άρης ο θεός του Πολέμου. Είχαν επιλέξει αυτό το όνομα για να τονίζουν την πολεμική ικανότητα των κατοίκων, αλλά και μία διάθεση να επεκταθούν προς άλλες χώρες. Έτσι όταν η Ρώμη απέκτησε αρκετή ισχύ άρχισε να καταλαμβάνει όλη τη Νότια Ιταλία, τη Σικελία και τη Σαρδηνία που μαζί με τον δυτικό λόφο της Πεντάλοφης  Ρώμης αποτελούσαν την Μεγάλη Ελλάδα (Magna Grecia).

Το 150 πΧ η Αθήνα, η Θήβα και οι άλλες πόλεις ζήτησαν τη στρατιωτική συνδρομή της Ρώμης για να απαλλαγούν από την Μακεδονική ηγεμονία. Ήταν σαν να καλούσε κάποιος τον Χάρο στο σπίτι του. Ο Ρωμαϊκός στρατός εισέβαλε στις πόλεις τις Ελλάδος και αντιστάθηκε μόνο ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Ανδρίσκος ο οποίος κατάφερε δύο συνεχόμενες νίκες αλλά δυστυχώς με τους Ρωμαίους συμμάχησαν και οι θράκες, ηττήθηκε και σύρθηκε στη Ρώμη όπου έζησε μαρτυρικό θάνατο.

 Το 140 πΧ οι Ρωμαϊκές λεγεώνες κατέλαβαν το σύνολο των ελληνικών πόλεων. Την ευκαιρία αυτή δεν έχασε το Ιουδαϊκό Ιερατείο και ανέθεσε στους Παύλο και Πέτρο να περιέλθουν τις παροικίες και συναγωγές των Εβραίων σε Ευρώπη και Ανατολή και να προπαγανδίσουν τη νέα θρησκεία του Χριστιανισμού. Το 37 μΧ αυτοκράτορας της Αυτοκρατορίας ανέλαβε ο Νέρων.Για κακή του τύχη αποφάσισε την αναδιανομή των αγρών υπέρ των ακτημόνων. Η απόφαση αυτή προκάλεσε τη δυσαρέσκεια στους συγκλητικούς, αφού οι περισσότεροι από αυτούς ήταν μεγαλοκτηματίες όπως και ο δάσκαλος του Νέρωνα ο Σενέκας. Το 64 μΧ η Ρώμη κάηκε. Όταν καίγονταν η Ρώμη ο Νέρων βρισκόταν στην έπαυλή του 600 χιλ. μακριά από τη Ρώμη. Οι συνωμότες για να εκθρονίσουν τον Νέρωνα διέδωσαν ότι την πυρκαγιά προκάλεσε ο ίδιος.  Όταν οι αγγελιοφόροι ειδοποίησαν των Νέρωνα ότι καίγεται η Ρώμη επέστρεψε ο Νέρων, διεξήγαγε έρευνα και εντόπισε όλους τους συνωμότες. Συνέλαβε όλους τους Εβραίους της Ρώμης και τους λίγους Χριστιανούς που τους ακολουθούσαν, τους έδεσε σε στύλους στη καμένη πόλη, τους άλειψε με λίπος και τους έβαλε φωτιά. Έτσι η καμένη Ρώμη φωτίζονταν από τα καιόμενα σώματα των συνωμοτών. Τους συγκλητικούς που έλαβαν μέρος στην συνωμοσία τους εκτέλεσε πλην του Σενέκα, στον οποίο έδωσε ένα σπαθί για να αυτοκτονήσει, όπως κι έπραξε. Τον Πέτρο κρέμασε με το κεφάλι κάτω, ο δε Παύλος είχε αποδράσει και μετά ένα έτος περίπου συνελήφθη στη Μικρά Ασία, όπου τον συνέλαβαν οι Ρωμαίοι, τον έφεραν στη Ρώμη και τον έκαψαν ζωντανό. Στο μεταξύ ο Νέρων από τους Δελφούς αφαίρεσε 500 αγάλματα για να στολίσει το παλάτι του.

Όταν η Λιβαδειά απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, είχαν απομείνει ελάχιστοι κάτοικοι μετά από αλλεπάλληλες σφαγές των κατακτητών και μάλιστα απομονωμένοι από ζητήματα ιστορίας, αρχών και παιδείας που υπήρχαν στα παλιά χρόνια της πόλης που σύμφωνα με τον ιστορικό Παυσανία ακόμα και τον 2^ο αιώνα μ.Χ. η Λιβαδειά ήταν στολισμένη «όπως οι πλουσιότερες πόλεις της Ελλάδος». Από τότε και μέχρι προ ολίγων ετών πολλοί ενδιαφέρθηκαν να εντοπίσουν τη θέση του Μαντείου του Τροφωνίου, το οποίο Μαντείο είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες στην αρχαιότητα του προσέδιδαν αίγλη στην πόλη, αλλά και οικονομικούς πόρους από τους χρηστηριαζόμενους που προσέρχονταν στο Μαντείο.

Ιερό Διός Βασιλέως

Σύμφωνα με τις περιγραφές των ιστορικών και ειδικότερα του Παυσανία το Μαντείο βρίσκονταν «υπέρ το άλσος, επί του όρους». Να σημειωθεί ότι το Μαντείο ήταν υπόγειο μέσα στον εσωτερικό χώρο και ήταν τα αγάλματα του Τροφωνίου και του Δαιδάλου, ενώ στην επιφάνειά του υπήρχε ένα στόμιο το οποίο αποτελούσε την είσοδο των χρηστηριαζομένων και μάλιστα σε ύπτια θέση  και οι ιερείς του αδύτου τον τραβούσαν από τα πόδια και τον έφερναν μέσα στο άδυτο. Το πόσο μήκος και πόσες διακλαδώσεις είχε το άδυτο είναι άγνωστο.

Οι αλλεπάλληλες προσπάθειες επιστημόνων αλλά και άλλων ερευνητών να εντοπίσουν την ακριβή θέση του Μαντείου, μέχρι προ ολίγων ετών, αντί να φωτίσουν τη ζητούμενη θέση τη συσκότισαν. Για τη συσκότιση αυτή ευθύνεται και μία παρερμηνεία της φράσης του Παυσανία που μεταξύ άλλων αναφέρει «…ανηφορίζοντας συναντάμε τον ναό του ΔιόςΒασιλέως…». Πολλοί ερευνητές, στηριζόμενοι στη φράση αυτή, πίστεψαν ότι το άδυτο βρισκόταν στο γήλοφο του Προφήτη Ηλία, όπου πράγματι υπάρχουν τα ερείπια του κατεστραμμένου ναού του Διός. Με την παραπάνω φράση όμως ο Παυσανίας δεν εννοεί ότι πλησίαζε το Ναό του Διός, αλλά ότι «ανηφορίζοντας» αποκτούσε οπτική επαφή όπως και πράγματι συμβαίνει με το Ναό του Διός.

Είναι λυπηρό ότι με το θέμα της θέσης του Τροφωνίου Μαντείου δεν προέταξε κάποιος στα ιστορικά δεδομένα από τα οποία αποσαφηνίζεται πλήρως τόσο η ύπαρξη, όσο και η τύχη του Μαντείου. Για να κατανοήσουμε πλήρως το τι συνέβη με το Μαντείο του Τροφωνίου θα καταφύγουμε στα ιστορικά γεγονότα τα οποία είχαν συμβεί σε πολύ προγενέστερους χρόνους.

 Σύμφωνα με τον Στράβωνα στα γεωγραφικά του αναφέρει ότι τον 6^ο πΧ αιώνα όλες οι όχθες της Μεσογείου κατοικούνταν από ελληνικές αποικίες. Όταν μιλάμε για Έλληνες εννοούμε την Μεγάλη Ελληνική Ομοεθνία που περιλάμβανε Ίωνες, Αχαιούς, ολόκληρη την Μεγάλη Ελλάδα, που αποτελούνταν από το δυτικό λόφο της Ρώμης το Παλατίνο, μέχρι και τις νήσους Σαρδηνία και Σικελία, την Ιλλυρία, την Ανατολική Ρωμυλία, την Μικρά Ασία, τους Φρύγες, τις πόλεις του Πόντου κλπ. Κατά τους υπολογισμούς των ιστορικών ο συνολικός αριθμός των ελληνικών πόλεων ανέρχονταν σε 300.000.000.

Όταν αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκράτορας έγινε ο Κωνσταντίνος ο Χλωρός, από την παλλακίδα σύζυγό του Ελένη απέκτησε τον υιό του Φλάβιο Αρκάδιο Κωνσταντίνο. Η Ελένη ήταν σερβιτόρα. Ήταν πανέμορφη και με εξαιρετικές ικανότητες στο να γοητεύει και να κατευθύνει τους άνδρες. Χάρη στις δολοπλοκίες της Ελένης στο θρόνο της Αυτοκρατορίας δεν ανήλθε ο νόμιμος διάδοχος του Κωνσταντίνου του Χλωρού, αλλά ο δικός της γιος Φλάβιος Αρκάδιος Κωνσταντίνος, ο οποίος το 313 εξέδωσε το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκίας, αλλά το 316 μ.Χ. μετέβαλε γνώμη και πείστηκε από τους Εβραίους συμβούλους να υιοθετήσει σαν μόνη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το Εβραϊκό Δόγμα του Χριστιανισμού. Το ίδιο έτος διατάσσει τις σφαγές των Ιεροφαντών του Ιερού όρους της Αρτέμιδος, σημερινού Αγίου Όρους, του ιερού ναού του Διδυμαίου Απόλλωνος στη Μικρά Ασία, του Ιερού του Διός κλπ. Τη σύζυγό του Φαύστα την έβρασε ζωντανή, τον υιό του Κρίσπο τον απαγχόνισε στη Θεσσαλονίκη, τον πεθερό του Μαξιμιανό και τους συζύγους των αδελφών του Μαξέντιο και Λικίνιο τους αποκεφάλισε, τον ανεψιό του 11χρονο  Λικίνιο τον σκότωσε ξυλοκοπώντας τον.

Το 393 μΧ όταν ακόμη η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν ακόμη ενωμένη ανήλθε στο θρόνο ο Θεοδόσιος του οποίου την εθνική καταγωγή μέχρι σήμερα δεν  μάθαμε. Ο Θεοδόσιος διακατεχόμενος από ανθελληνικό μίσος κατήργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, απαγόρευσε  τη λειτουργία του Μαντείου των Δελφών, έκλεισε τους ναούς και τους μετέτρεψε σε χαρτοπαιχτικές λέσχες και οίκους ανοχής κλπ. Ήταν τόσο το μίσος του κατά των Ελλήνων, ώστε προσκάλεσε τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης να εισέλθουν δωρεάν στον ιππόδρομο και να απολαύσουν θεάματα. Μόλις εισήλθαν οι Έλληνες, έκλεισε τις θύρες του ιππόδρομου και έδωσε διαταγή να εισέλθουν στρατεύματα και να κατασφάξουν όλους τους Έλληνες, επειδή αρνούνταν να βαφτίσουν τα παιδιά τους, όπως επιβάλει η μυθολογία των Εβραίων, στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Κατά τους ιστορικούς  κατεσφάγησαν περίπου 12.000 Έλληνες. Τώρα όμως που ο μετροπόντικας στη Θεσσαλονίκη διανοίγει το μετρό της Θεσσαλονίκης βρέθηκαν πάνω σε έναν ομαδικό τάφο και διεπίστωσαν ότι ο συνολικός αριθμός των σφαγιασθέντων Ελλήνων ήταν 15.000.

Ο άνθρωπος αυτός συνήψε την πλέον εγκληματική συμφωνία με τους προγόνους των Γερμανών Γότθους και το Βασιληά τους Αλλάριχο σύμφωνα με την οποία να εισβάλουν οι Γότθοι στην νότια Ελλάδα, να σφάξουν το 70% των Ελλήνων, το υπόλοιπο 30% να διασπείρουν στα Βαλκάνια και να καταστρέψουν όλους τους ναούς, τα αγάλματα, μνημεία, να κάψουν όλα τα βιβλία  κλπ. Ο στόχος ήταν να αφανισθεί ολοσχερώς τόσο ο πολιτισμός των Ελλήνων όσο  και όλοι  οι Έλληνες, για να ικανοποιηθεί το προαιώνιο ανθελληνικό μίσος των Εβραίων. Τούτο διότι οι Εβραίοι είχαν γαλουχηθεί και φανατιστεί από τον Μωυσή ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος εμφανίστηκε μέσα από την φλεγομένη και μη καιομένη βάτο, υποσχέθηκε στον Μωυσή ότι οι Ισραηλίτες είναι ο περιούσιος λαός του, ότι όλοι οι άλλοι λαοί είναι υποχρεωμένοι να υποτάσσονται στο Ισραήλ, συγκρούστηκαν με 7 ελληνικές αποικίες της Μέσης Ανατολής (Αμαληκήτες, Ασμοραίους, κλπ) από τους οποίους αφού έλαβαν τις απαραίτητες γνώσεις δολοφόνησαν μέχρις ενός. Έτσι επένδυσαν στην τυφλή πίστη σε αντίθεση με τους ‘Έλληνες που επένδυαν στη γνώση και γι’ αυτό την εποχή εκείνη υπήρχε πανελληνισμός και τα αρχαία ελληνικά ήταν οι γλώσσα που μάθαιναν όλοι οι αξιωματούχοι όλων των χωρών.

Πράγματι ο Αλλάριχος  εισέβαλε στη νότια Ελλάδα, έφτασε μέχρι και την Ολυμπία, εκεί κατέστρεψε το ύψους 12 μέτρων χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός, ένα από τα 7 θαύματα του Αρχαίου Κόσμου και  επί τρία χρόνια κατέσφαξε το 70% των Ελλήνων, καταστρέφοντας ταυτόχρονα περίτεχνους ναούς, μνημεία, Ακαδημίες κλπ. και στη συνέχεια το 396 εισέβαλε στην Ιλλυρία, σημερινή Αλβανία, όπου έκανε τις ίδιες πράξεις, ακολούθως αποβιβάστηκε στην Ιταλία κατέκτησε τη Ρώμη, διέπραξε τα ίδια εγκλήματα και μετά από οκτώ ημέρες αιφνιδίως πέθανε.

Μετά το Θεοδόσιο η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίστηκε σε Ανατολική με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη και δυτική με πρωτεύουσα τη Ρώμη. Το Θεοδόσιο διαδέχθηκε ο Αρκάδιος ο οποίος εξέδωσε το εγκληματικό διάταγμα «Ες έδαφος φέρειν» δηλαδή όλα τα κτίσματα των Ελλήνων να ισοπεδωθούν . Διάδοχος του υπήρξε ο Θεοδόσιος ο Μικρός, ο οποίος, επειδή είχαν απομείνει ορισμένα λείψανα των μνημείων των Ελλήνων εξέδωσε το διάταγμα «και τα λείψανα αυτών  εκριζωθήναι». Το διάταγμα αυτό εκτελέστηκε και επί 9 συνεχόμενους αιώνες οι Έλληνες σφάζονταν και ο πολιτισμός τους καταστρέφονταν. Συνολικά καταστράφηκαν 100.000 ναοί, 300.000 αγάλματα, αναρίθμητα μνημεία,  έργα  τέχνης, το 95% των γραπτών κάηκαν κ.λ.π. Το 630 μΧ η Θεσσαλία επαναστάτησε κατά των Ρωμαίων και του Χριστιανισμού, αλλά από τη Γαλατία, σημερινή Γαλλία, κατέφθασαν ρωμαϊκά στρατεύματα και κατέσφαξαν όλους τους κατοίκους. 

Το 800 πΧ ο Βίζας από τα Μέγαρα παρέλαβε αρκετούς συμπατριώτες του προκειμένου να ζητήσουν κατάλληλο χώρο για αποικία. Για να έχει επιτυχία η αναζήτησή του ζήτησε από το Μαντείο των Δελφών απ’ όπου πήρε την υπόδειξη να μεταβεί στη χώρα των τυφλών. Διερχόμενος το Βόσπορο μαζί με τους Μεγαρείς  διεπίστωσε ότι εκεί ήταν η χώρα των τυφλών, διότι υπήρχαν μικρές πόλεις πολύ μακριά από το Βόσπορο ενώ ο Βόσπορος ένωνες δύο Ηπείρους. Εκεί πράγματι ίδρυσε την αποικία του και την αποκάλεσε Βυζάντιο. Σε αυτή την προϊστορική μικρή πόλη ο Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την μετονόμασε σε Κωνσταντινούπολη για να τιμήσει το όνομά του. Η πόλη αυτή έλαβε διάφορα ονόματα όπως Νέα Ρώμη, Νέα Σιών, Ρωμανία κλπ. Το πλέον επιτυχές όμως όνομα ήταν το Πόρνη Πόλη. Στην πόλη αυτή βασίλευαν οι συνωμοσίες, ίντριγκες, δολοφονίες τόσο στους πολιτικούς, αλλά κυρίως στους κληρικούς. Επόμενο ήταν βαθμιαία να καταρρεύσει. Το 1453 οι Οθωμανοί Τούρκοι αφού προηγούμενα είχαν αλώσει όλες τις περιοχές πέριξ της Πόλης κατέλαβαν τελικά το Βυζάντιο και το ονόμασαν σε Ινσταμπουλ.

 Το Μαντείο του Τροφωνίου είχε τεράστια πολιτισμική και ιστορική αξία. Ήταν γνωστό σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέχρι και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μικράς Ασίας κλπ. Συνεπώς δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να διαφύγει από την καταστρεπτική μανία του Χριστιανισμού. Επειδή όμως το Μαντείο, όπως προαναφέρουμε, ήταν υπόγειο με λαβυρινθώδεις διακλαδώσεις η καταστροφή του ήταν ανέφικτη. Έπρεπε όμως να το αφανίσουν, γι αυτό και το κατάχωσαν με δύο συνεχόμενες χριστιανικές εκκλησίες και παραμένει μέχρι σήμερα καταχωμένο, όπου αναφέρει η Γιάννα Βαρουξή-Μπαδύλα, στο βιβλίο της.

 Με βάση περιγραφές, απεικονίσεις σε αγγεία και σε κείμενα οι επιστήμονες έχουν αναπαραστήσει τους κατεστραμμένους ναούς των Ελλήνων, μνημεία παντός είδους και ελάχιστα από αυτά τα κομψοτεχνήματα παρουσιάζουμε σήμερα, καθώς και την εικόνα που έμεινε με την καταστροφή τους.  Για τη σφαγή των Ελλήνων, σε βαθμό πλήρους γενοκτονίας και καταστροφή των ναών κι άλλων περίτεχνων κτισμάτων βρίσκεται σε ένα κείμενο, σε βιβλίο το οποίο θεωρείται θεόπνευστον, δηλαδή ο Θεός έδωσε τη σχετική έμπνευση στο συγγραφέα να γράψει τις ανοησίες αυτές:

"Διότι σάς, ώ Ιουδαίοι Μου, θα σας χρησιμοποιήσω ως τόξον τεντωμένον και τους ισραηλίτας ως φαρέτρα πλήρη βελών, θα ενθαρρύνω εξέγερσιν των τέκνων σου, ώ Σιών εναντίον των τέκνων των Ελλήνων και θα σας χειρισθώ ως μάχαιραν πολεμιστού. Ο Κύριος θα επέλθη κατά των εχθρών τούτων ως ακτίς αστραπής. Θα σαλπίση κατ' αυτών την πολεμικήν του σάλπιγγα και θα βαδίση κατ’ αυτών με αναστάτωσιν καταστρεπτικήν. Θα βοηθήση τους Ιουδαίους και θα καταστρέφουν τους Έλληνες. Θα τους χώσουν με τους λίθους της σφενδόνης των ΚΑΙ ΘΑ ΠΙΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ (των Ελλήνων) ως πίνουν οίνον. Θα πληρώσουν δοχεία με αίμα Ελλήνων όπως είναι γεμάται οι φιάλαι του θυσιαστηρίου". 

Ο ανύποπτος αναγνώστης του παραπάνω κειμένου, θα νομίσει ότι είναι έργο παρανοϊκού ή διεστραμμένου. Λάθος. Είναι έργο του «θεόσταλτου» Εβραίου "προφήτη" Ζαχαρία και αποτελεί μέρος της Παλαιός Διαθήκης, της Βίβλου (Θ'.ιγ'-ιε'), η οποία αποτελεί μια συλλογή εγκλημάτων και όχι μόνον κυκλοφορεί αλλά και θεωρείται ως έργον "θεόπνευστον". Την Παλαιά Διαθήκη, το1976 η καθηγήτρια Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Τζάνη αποκάλεσε δημόσια Πορνογράφημα.

Δύο βουλευτές της ΝΔ υπέβαλαν μήνυση εναντίον της για εξύβριση θρησκεύματος. Η δίκη διεξήχθη ενώπιον του Τριμελούς Πλημ/κειου Αθηνών και η Μαρία Τζάνη αθωώθηκε, διότι ανέγνωσε περικοπές από την Παλαιά Διαθήκη που αποδείκνυαν ότι όντως όχι μόνο είναι πορνογράφημα, αλλά και συλλογή εγκλημάτων κάθε είδους, κατ’ εντολή μάλιστα ου θεού.

Δύο παραδείγματα θα αναφέρω: 

1. Ο Αβραάμ, γενάρχης των Εβραίων, έλαβε εντολή από τον Ιεχωβά να εκδίδει τη σύζυγό του Σάρα σε άλλες φυλές και να εισπράττει χρήματα για τις ανάγκες του Ισραήλ.
2. Το ίδιο και ο διάδοχός του Ισαάκ. Δηλαδή σωματεμπορία με θεϊκή εντολή. Δεν χρειάζεται να αναφέρω τα αμέτρητα εγκλήματα ανοσιουργήματα και ανηθικότητες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό.

Στη θέση κάθε κατεστραμμένου μνημείου κτιζόταν μία χριστιανική εκκλησία, σαν σύμβολο εβραϊκής κατοχής, όπως στηνόταν η σβάστικα των γερμανών φασιστών επί κατοχής.

Έργο του Χριστιανισμού ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ αυτού, είναι ο χιλιόχρονος Μεσαίωνας, όπου επιστήμονες, φιλόσοφοι κ.λ.π. καίγονταν, ενώ παπάδες και αγύρτες πουλούσαν τα συγχωροχάρτια.

Έγκλημα, ψεύδος και διαφθορά, τα τρία (3) βασικά στοιχεία του εβραιοχριστιανισμού.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, πλην των επιστημόνων που δολοφονήθηκαν, καταδικασμένοι από την Ιερά εξέταση, κάηκαν ζωντανές και 60.000 γυναίκες, καταδικασθείσες άλλες για δήθεν μαγεία, άλλες για ελευθεριότητα και άλλες με διάφορα άλλα προσχήματα, διότι ο κλήρος ήταν εξ ορισμού μισογύνης.

Παραθέτω μία κυνική αλήθεια, από αποσπάσματα επιστολής του εβραίου ραββίνου (ιερέα) Μάρκους Έλι Ρέϊβεντζ, συγγραφέα της βιογραφίας των μεγάλων (και φυσικά ανθελλήνων) εβραίων τραπεζιτών Ρότσιλντ;

“....Εμείς είμαστε συγχρόνως προσηλωμένοι στη φυλή μας και αφιερωμένοι σ’ αυτήν….. Αποφεύγουμε το πατριωτικό καθήκον σε  καιρό πολέμου αλλά είμαστε οι αρχισυνωμότες των συμπαντικών πολέμων και οι χρηματοδότες των πολέμων αυτών….Είμαστε συγχρόνως οι ιδρυτές του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινητές των επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού……… Μας κατηγορείτε για την ανακίνηση της επανάστασης στη Μόσχα. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι κατάφερε ο Παύλος, ο εβραίος της Ταρσού στη Ρώμη, ο ρωσικός ξεσηκωμός αποτελεί έναν καβγά δρόμου     Εκφράζετε οργή για την επιρροή μας στα θέατρα, στους κινηματογράφους.

Τι είναι αυτό συγκρινόμενο με τη συγκλονιστική μας επιρροή στις εκκλησίες σας, στα σχολεία σας, στους νόμους, στις κυβερνήσεις σας και ακόμα στις ίδιες τις σκέψεις σας κάθε μέρα… Λατρεύατε αναρίθμητους θεούς, ήσασταν μια αθώα ανέμελη φυλή...Ασχοληθήκατε με τη θεώρηση του θαύματος και του μυστηρίου της ζωής και θέσατε τα θεμέλια της φυσικής επιστήμης και της φιλοσοφίας  Ποιος ξέρει ποιό μεγάλο και δοξασμένο πεπρωμένο θα ήταν δικό σας αν σας αφήναμε ήσυχους. Αλλά δεν σας αφήσαμε. Σας γκρεμίσαμε το οικοδόμημα που είχατε εγείρει και αλλάξαμε ολόκληρη την πορεία της ιστορίας σας. Ένας εβραίος πατριώτης ονομαζόμενος Παύλος ή Σαούλ ανέλαβε να ταπεινώσει τη Ρωμαϊκή ισχύ με μία μικρή αίρεση εβραίων χριστιανών. Έγινε ο Απόστολος των Εθνών σας................... ”

Πολλά βιβλία έχουν εκδοθεί γύρω από το θέμα της μη ύπαρξης του Θεού. Δεκαπέντε ιστορικοί ερευνητές μεταξύ των οποίων ο Γερμανός Στράους με το βιβλίο του DAS LEBEL JESUS, ο Γάλλος Ντιμπουί και προ 10 ετών δύο Αμερικανοί ιστορικοί ερευνητές η Φρίκη και Γκάντι με το βιβλίο τους τα μυστήρια του Χριστού καταλήγουν ότι το πρόσωπο του Ιησού δεν υπήρξε ποτέ αλλά είναι μυθικό κατασκεύασμα του Μεγάλου Προπαγανδιστή Σαούλ ή Σαύλου ή Παύλου. Στην άποψη αυτή των ιστορικών καταλήγουν με τα εξής επιχειρήματα: Κατά τη διάρκεια της φερμένης γέννησης της ζωής, της δήθεν ανάστασης του Ιησού, Έλληνες Λατίνοι και Εβραίοι κατέγραφαν τα πάντα.

Σύμφωνα με τις αναφορές της Αγίας Γραφής, κατά την εκπνοή του Ιησού επί του Σταυρού συνέβησαν συγκλονιστικά γεγονότα, όπως μεγάλος σεισμός, μαύρισε ο ουρανός, σχίστηκε το καταπέτασμα του ναού του Σολόμωντος κλπ. Κι όμως για όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν έγραψε κανένας ούτε μία λέξη. Για πρώτη φορά, το 95 μΧ, ο Φλάβιος Ιώσηπος έγραψε δύο βιβλία το Ιουδαϊκή Αρχαιολογία και Ιουδαϊκός Πόλεμος. Στο τέλος το0υ 2^ου αυτού βιβλίου υπάρχει μία προσθήκη για κάποιον Ιησού. Η προσθήκη αυτή έχει χαρακτηριστεί ως πλαστή. Αλλά το παρακάτω βιβλίο, είναι γραμμένο από έναν Ιερέα που πραγματεύεται το θέμα απλά και πειστικά όσο κανένας.

Το 1644 μ.Χ. γεννήθηκε στη Γαλλία ο Ζαν Μελιέ. Ο άνθρωπος αυτός ακολούθησε την επιστήμη της Θεολογίας και έγινε ιερέας. Μελέτησε όλα τα χριστιανικά κείμενα και μεσήλικας αποφάσισε να μελετήσει και τις επιστήμες. Μελέτησε όλες τις επιστήμες και εξελίχθηκε σε πανεπιστήμονα. Όταν γέρασε έδωσε μία εντολή στους οικείους του ότι μέσα σε ένα ξύλινο κιβώτιο θα είχε αφήσει τη διαθήκη του την οποία να μην ανοίξουν πριν πεθάνει αλλά να την ανοίξουν και να τη δημοσιοποιήσουν αμέσως μετά το θάνατό του. Πέθανε ο Ζαν Μελιέ και άνοιξαν το κουτί που θα περιείχε τη διαθήκη.

Τα θρησκευτικά και πολιτικά δόγματα που επιβλήθηκαν με φωτιά και τσεκούρι, δέθηκαν σε ένα σύστημα που συντηρεί τον πνευματικό μεσαίωνα. Οι μεγάλες και καταστρεπτικές ανατροπές στην οικουμένη και κύρια στον Ελληνισμό, προήλθαν από τους Εβραίους. Ο Άνταμ Σμίθ, αγγλοεβραίος, με το βιβλίο του «Ο πλούτος των εθνών», έθεσε τα θεμέλια του Καπιταλισμού. Ο Κάρλ Μάρξ, γερμανοεβραίος με το βιβλίο του «ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ», έθεσε τα θεμέλια του Κομουνισμού.

Ο Σαούλ ή Σαύλος και τελικά Παύλος, εβραίος, είναι ο ιδρυτής του Χριστιανισμού. Ο Μωάμεθ με την καθοδήγηση και τα χρήματα της πλούσιας χήρας Εβραίας Χαντίτζα, συζύγου του, με το βιβλίο του « ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ», έθεσε τα θεμέλια του Ισλαμισμού. Συμπτώσεις;

Το 1986 ο αμερικανοεβραίος Σάμιουελ Χάντιγκτον, κατ’ εντολή του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Συμβουλίου , έγραψε το βιβλίο: «Η σύγκρουση των Πολιτισμών» και έβαλε τις θεωρητικές βάσεις της παγκοσμιοποίησης. Από το 1989 άρχισε η δόμηση της νέας τάξης πραγμάτων, του εφιάλτη πού όταν ολοκληρωθεί θα σημάνει το τέλος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ισόβια υποδούλωση των ανθρώπων στους εβραίους εξουσιαστές και σκοταδιστές. Μία νέα ατελείωτη εποχή δουλείας.

Το 1996, στο Σαν Φραντσίσκο των Ηνωμένων Πολιτειών, συνήλθαν οι 500 «εγκέφαλοι» της Γης, τα υψηλά ιστάμενα όργανα του Σιωνισμού, υπό την προεδρία του προδότη της πατρίδας του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, προκειμένου να καθορίσουν την τύχη της ανθρωπότητας. Μετά την ολοκλήρωση των «εργασιών» ανακοίνωσαν τα εξής: «Το 1929, στη μεγάλη κρίση του Καπιταλισμού, εμείς για να παρατείνουμε τη ζωή του συστήματος, αποφασίσαμε τη δημιουργία της μεσαίας και μικρής αστικής τάξης. Τώρα ήλθε η εποχή να τις καταργήσουμε. Στη νέα τάξη πραγμάτων θα υπάρχουν οι λίγοι πλούσιοι και οι άλλοι φτωχοί και άνεργοι». Στο ερώτημα δε πώς θα ζήσουν οι άνεργοι η απάντηση ήταν η εξής: «Από τα επιδόματα απορίας, την τηλεόραση και τη θρησκεία».

Οι  ίδιοι σκοτεινοί εγκέφαλοι έχουν συναποφασίσει την ενοποίηση των τριών εβραϊκών θρησκειών δηλαδή της μητρικής του Ιουδαϊσμού και των θυγατρικών του χριστιανισμού και του ισλαμισμού. Έτσι πραγματοποιούν κοινά συνέδρια από τα οποία το ένα έγινε στον Αστέρα της Βουλιαγμένης με ένα τεράστιο πανό στην είσοδο του ξενοδοχείου με τη φράση «Πολλά μας ενώνουν, λιγότερα μας χωρίζουν». Η ενοποίηση των τριών αυτών θρησκειών είναι απαραίτητη για να στηρίξει τη νέα τάξη πραγμάτων που θα μεταβάλλει τις ανθρώπινες κοινωνίες σε φάρμες ζώων. Την παγκοσμιοποίηση προετοίμασαν οι εβραιοσιωνιστές, οι Σοφοί της Σιών, από το 1897 με τα «πρωτόκολλά» τους, όπου προλέγονται η κατάργηση των εθνικών δικαίων και η δημιουργία.

Το 1701, ο Βαρώνος του Γκλοντμπαχ έγραψε ένα βιβλίο στα λατινικά με τον τίτλο DE TRIBUS IBOSTORIBUS, περί τριών απατεώνων: Μωυσής, Ιησούς, Μωάμεθ. Το βιβλίο αυτό διαφήμιζε η εφημερίδα Απογευματινή και αγοράστηκαν χιλιάδες αντίτυπα. Δυστυχώς πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο Ελληνισμός δεν ήταν σκλαβωμένος επί 400 χρόνια όπως μας διδάσκει το ψευδεπίγραφο νεοελληνικό κράτος, αλλά επί 2.000 χρόνια, από δύο αυτοκρατορίες, την Ρωμαϊκή και ακολούθως την Οθωμανική. Κι ενώ πολλές χώρες απαλλάσσονται από τη σκοταδιστική επιρροή του Χριστιανισμού, φυσικά και του Ισλαμισμού, όπως η Λετονία, Εσθονία και Λιθουανία, οι οποίες χώρες ευθύς μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, κατήργησαν τον Χριστιανισμό διά νόμου.

Η δε Σουηδία και Δανία τροποποίησαν το Σύνταγμά τους και απάλλαξαν το κείμενό τους από τη φράση ότι «ο Χριστιανισμός είναι η επίσημη θρησκεία του κράτους».

 

 Ο περίφημος θόλος της Επιδαύρου κατά την αρχαιότητα και κατά το 396 μ.Χ.

 

 Πιστή αναπαράσταση του θόλου του Ναού της Προναίας Αθηνάς στους Δελφούς και δεξιά…ο ίδιος θόλος αναστηλωμένος από τα λιγοστά ερείπια που άφησαν πίσω τους οι Γότθοι χριστιανοί το 393 μ.Χ

                     

 Η αρχαία αγορά της Κορίνθου

 

                 

Το Φιλιππείον στην Ολυμπία…

 

                             

Ο Ναός του Διός στην Ολυμπία, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου
 ….και το 396 μ.Χ.

                        

 Το θέατρο Διονύσου της Αθήνας

 

                                

 Το Νυμφαίο του Ηρώδη του Αττικού

 

                        

Ναός Απόλλωνος στους Δελφούς