Λογικό και παράλογο, ανθρώπινο και υπερβατικό θέλουν και θα προσπαθήσουν να συνυπάρξουν όχι ακυρώνοντας, αλλά μάλλον συμπληρώνοντας το ένα το άλλο, με σκοπό να προσεγγίσουν αγαπητικά το άπιαστο, το ασύλληπτο. Προσεγγίζεται το ασύλληπτο; Αυτό και άλλα τέτοια ερωτήματα θα τεθούν για άλλη μια φορά αναζητώντας απαντήσεις στον φιλόξενο χώρο του Συνεδριακού Κέντρου "Χρήστος Παλαιολόγος" στις Πηγές της Κρύας, στην παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου μου με τίτλο "Στη Χώρα του Ασύλληπτου".
Η Μικτή Χορωδία Λιβαδειάς "Έρκυνα" με μαέστρο τον Τοντόρ Καμπακτσίεφ, τραγούδησε στις 6 Απριλίου 2024 στην εκδήλωση με θέμα: "Η εικαστική παραγωγή για τον αγώνα κατά τον 19ο αιώνα και η συμβολή της στη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας", η οποία οργανώθηκε από το Λαϊκό Πανεπιστήμιο - Τροφώνια Ακαδημία υπό με την αιγίδα του Δήμου Λεβαδέων, στο Συνεδριακό Κέντρο "Χρήστος Παλαιολόγος ".
Η εισήγηση "Η εικαστική παραγωγή για τον Αγώνα κατά τον 19ο αιώνα και η συμβολή της στην συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας" του Αντώνη Μυρωδιά, γλύπτη και μέλος τoυ Δ.Σ.του Ε.Ε.Τ.Ε παρουσιάστηκε στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων για την 25 Μαρτίου και 1ης Απριλίου 1821 που οργανώθηκε από το Λαϊκό Πανεπιστήμιο - Τροφώνια Ακαδημία υπό την αιγίδα του Δήμου Λεβαδέων, στις 6 Απριλίου 2024, τελευταία μέρα λειτουργίας της έκθεσης "Εικαστικές σκέψεις για την Επανάσταση του 1821 από δημιουργούς της Βοιωτίας".
Ο εισηγητής κ. Αντώνης Μυρωδιάς δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας. Η εισήγησή του παρουσιάστηκε από την κ. Σοφία Τσαμπά, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Τροφώνιας Ακαδημίας και εικαστικό, κατόπιν εξουσιοδότησής του μέσω email:
"Αγαπητοί Φίλοι,
Λυπάμαι που δεν είμαι σε θέση, λόγω αιφνίδιας ασθένειας, να βρίσκομαι
μαζί σας και να έχω την ευκαιρία για την παρουσίαση της μελέτης αυτής και την
ανάπτυξη διαλόγου πάνω στα θέματα που διαπραγματεύεται.
Γι' αυτό εξουσιοδοτώ τα Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Τροφώνιας
Ακαδημίας να παρουσιάσουν την μελέτη αυτή στη θέση μου.
Αντώνης Μυρωδιάς"
Η εικαστική παραγωγή για τον Αγώνα κατά τον 19ο αιώνα και η συμβολή της στην συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας.
Ξεκινώντας την συνοπτική αυτή εισήγηση πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο ότι:
Οποιαδήποτε προσπάθεια για εκτεταμένη αναφορά σε ένα τόσο ευρύ θέμα (τόσο χρονικά, όσο και μορφολογικά) είναι αδύνατον να καλυφθεί σε σύντομο χρόνο. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται, επιλεκτικά, μόνο επιμέρους στοιχεία που υπηρετούν τις θέσεις του κειμένου αυτού.
Η εικαστική παραγωγή δεν είναι δυνατόν αυτούσια να διαμορφώνει κοινωνικές, επαναστατικές αλλαγές. Μπορεί να τις αντανακλά, να τις παρακολουθεί και να έπεται αυτών, σπανιότερα να επιταχύνει, να σημειώνει, να αποκρυσταλλώνει ή και να τις διαθλά. Με αυτή την έννοια η λέξη συμβολή εμπεριέχεται κυριολεκτικά στον τίτλο.
Ωστόσο ακολουθώντας και υπερβαίνοντας την παραπάνω αναφορά τονίζεται το πόσο σημαντική μπορεί να είναι αυτή η εικαστική παραγωγή στην ιδεολογική της χρήση από τις εκάστοτε εξουσίες, είτε για την διαμόρφωση επιλεγμένων Προτύπων και Αντιλήψεων, είτε –συχνότατα- για την νομιμοποίηση των εξουσιών αυτών.
Γιατί η τέχνη δίνει «ζωή», οπτικοποιεί και υλικοποιεί τις ιδέες και τις παραδίδει στην κοινή θέα. Οι εξουσίες πολλάκις νοηματοδοτούν το καλλιτεχνικό έργο, διαμορφώνουν συγκεκριμένες εκδοχές -που συχνά ξεπερνούν τις επινοήσεις και προθέσεις του καλλιτέχνη- και κυρίως το διασπείρουν στην κοινωνία. Με μια εργαλειακή και επαναληπτική χρήση μέσα από την παιδεία, τις τελετουργίες, τον δημόσιο πολιτικό λόγο, διαχέουν και διαιωνίζουν -στο βαθμό που εξυπηρετεί- νομιμοποιητικές ιδέες και πρότυπα.
Ο Ρομαντισμός του Ντελακρουά, που κινητοποίησε το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί υπόδειγμα για το Νέο Ελληνικό κράτος, καθώς είναι αντανάκλαση της κοινωνικής κινητικότητας και της επαναστατικής διάθεσης που διαπνέει την Ευρώπη του τέλους του 18ου αιώνα και τις αρχές του 19ου .
Η ένταση, ο ηρωισμός, η επαναστατικότητα, η υπέρβαση, βαπτισμένα στην κολυμπήθρα του Διαφωτισμού δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν τα επιθυμητά από την εξουσία πρότυπα για τον Νέο Έλληνα. Ακόμη περισσότερο, όταν ο Οριενταλισμός με τον οποίο οι ρομαντικοί καλλιτέχνες της Δύσης αντιμετωπίζουν τον βαλκανικό χώρο καθιστά τον ανακτημένο ελληνικό χώρο στο μεταίχμιο Ανατολής-δύσης και όχι το Ευρωπαϊκό κράτος που οι νέες αστικές δομές επιθυμούν....
Στην πιο ηλεκτρονική διεύθυνση μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την εισήγηση:
https://drive.google.com/file/d/1ukT3h_IFRk-MbM5SA1MKa3LluGWNyhl6/view?usp=sharing
