Η έκθεση που πραγματοποιήθηκε από τις 22 Σεπτεμβρίου έως και 5 Οκτωβρίου 2025 με τίτλο «Εικαστικό ταξίδι στην Ελληνική Μυθολογία – 2η Συνάντηση Βοιωτών Δημιουργών» ταξίδεψε μαθητές και μαθήτριες στον κόσμο της Ελληνικής Μυθολογίας.
Η έκθεση περιελάμβανε έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και κεντήματα εμπνευσμένα από ένα μεγάλο αριθμό μύθων. Στα παιδιά δόθηκε η ευκαιρία να διηγηθούν μύθους που γνώριζαν, να θυμηθούν αυτούς που είχαν ξεχάσει και να μάθουν άλλους που δεν γνώριζαν. Στην πραγματικότητα συνομιλούσαν με τα εκθέματα.
Είχαμε την ευκαιρία μέσα από δύο, τρία ή και τέσσερα έργα που σχετίζονταν μεταξύ τους να διηγηθούμε την ίδρυση της Θήβας, την εύρεση του Τροφώνιου Μαντείου, το μύθο του Περσέα και της Μέδουσας, την αρπαγή της Ευρώπης, τον λαβύρινθο, τον μινώταυρο και τον Θησέα, τον Προμηθέα που έδωσε στους ανθρώπους τη φωτιά κρυφά με αποτέλεσμα να τιμωρηθούν από τον Δία με το κουτί της Πανδώρας, τον Ίκαρο και την πτώση του και πολλούς πολλούς άλλους μύθος.
Ήταν ένα ξεχωριστό μάθημα Μυθολογίας – Προϊστορίας, ένα μάθημα που δεν μπορεί να γίνει μέσα στις αίθουσες ενός σχολείου. Το ταξίδι αυτό το χάρηκαν τα παιδιά, αλλά και οι εκπαιδευτικοί που τα συνόδευαν όπως ομολόγησαν και αποτύπωσαν στο βιβλίο της έκθεσης.
Περισσότερα από τριακόσια παιδιά πέρασαν από την έκθεση. Θα ήταν ακόμα περισσότερα αν η βροχή της Πέμπτης δεν υποχρέωνε κάποιες τάξεις να ακυρώσουν το ραντεβού τους. Έντονη ήταν η επιθυμία και άλλων τάξεων να επισκεφτούν την έκθεση αλλά το πρόγραμμα επισκέψεων ήταν πλήρες.
Αξίζει να αναφερθώ στο Κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες που αψήφησαν τη βροχή και ήρθαν στο ραντεβού τους με μεγάλη χαρά.
Για μένα, ήταν μεγάλη χαρά που ήμουν πλοηγός στο ταξίδι τους αυτό. Θέλω να ευχαριστήσω τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν, που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε η έκθεση αλλά και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς που έφεραν τους μαθητές τους και τις μαθήτριές τους στο «Εικαστικό ταξίδι στην Ελληνική Μυθολογία».
Στα παιδιά που επισκέφτηκαν την έκθεση αλλά και σε όλα τα παιδιά της γης αφιερώνω το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου:
«Το παιδί με την σάλπιγγα»
Αν μπορούσες ν’ ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου.
Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγεννα – στο τζάκι του νέγρου
ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ
μπορεί και να μην υπάρχω ως αύριο.
Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.
Βασιλική Νιαβή
