Διαχείρηση υδάτων πόρων στην Κωπαΐδα

Εισήγηση της  κ. Αλέκας Γκικοπούλου  στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο με την επωνυμία "τροφώνιος ακαδημία" το Σάββατο 16-11-2019 με θέμα "Διαχείρηση υδάτων στην Κωπαΐδα", στα πλαίσια της 1ης θεματικής ενότητας "Κωπαΐδα: φυσικό και ανθρωπογενές σύστημα"

1. Η Κωπαΐδα

Η Κωπαΐδα είναι πεδιάδα της Βοιωτίας η οποία δημιουργήθηκε ύστερα από την αποξήρανση της ομώνυμηςλίμνης κατά το διάστημα 1880-1930. Η πεδιάδα βρίσκεται στα βόρεια του νοµού και περικλείεται από τα όρη Ελικώνας στα δυτικά, Πτώο στα ανατολικά, Χλωµό στα βόρεια και από µικρότερα υψώµατα στα νότια που χωρίζουν την Κωπαΐδα από την πεδιάδα της Θήβας και των Βαγίων (Εικ. 1).

Το 1953 απαλλοτριώθηκε η έκταση και μοιράστηκε σε ακτήμονες και δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Κωπαΐδας µε σκοπό την προγραμματισμένη καλλιέργεια, τη βελτίωση και συμπλήρωση των έργων και των εγκαταστάσεων, ώστε ν' αυξηθεί η παραγωγή.

Σήμερα αρδεύονται και καλλιεργούνται περίπου 180.000 στρέμματα

 

Εικ. 1: Το βύθισμα της λεκάνης του Βοιωτικού Κηφισού και η Κωπαΐδα στο ανατολικό του τμήμα

2. Το Ευρωπαϊκό πλαίσιο για διαχείριση των υδατικών πόρων – Η Οδηγία 2000/60/ ΕΚ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει από τις αρχές του 2000 μια νέα πολιτική για τη διαχείρισης των υδατικών πόρων. Βασικό εργαλείο προώθησης της νέας πολιτικής είναι η Οδηγία 2000/60/ΕΚ.

Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ, γνωστή ως Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα, θέσπισε, για πρώτη φορά, πλαίσιο για την προστασία των επιφανειακών, υπογείων και παράκτιων/μεταβατικών υδάτων συνολικά σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΛΑΠ).

Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ αποτελεί μια συνολική και καινοτόμο προσπάθεια προστασίας και διαχείρισης των υδατικών πόρων και συνιστά το πιο βασικό θεσμικό εργαλείο που εισάγεται στον τομέα των υδάτων, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

3. Το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο για την διαχείριση των υδατικών πόρων

Το θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας, έχει εναρμονιστεί με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ με  τα Ν.3199/2003, ΠΔ 51/2007 και για την εφαρμογή αυτών με πολλές Κ.Υ.Α. Μεταξύ αυτών η Αποφ. 706/2010 της Εθν. Επιτρ. Υδάτων «Καθορισμός των Λεκανών Απορροής Ποταμών της χώρας και ορισμού των αρμόδιων Περιφερειών για τη διαχείριση και την προστασία τους», που καθόρισε 46 Λεκάνες Απορροής Ποταμών (ΛΑΠ), οι οποίες υπάγονται στα 14 Υδατικά Διαμερίσματα του αρ.3 του ΠΔ 51/2007.

Ως "Λεκάνη Απορροής Ποταμού" ορίζεται η εδαφική έκταση από την οποία αποστραγγίζεται το σύνολο της απορροής (βροχόπτωση ή/και χιονόπτωση) μιας περιοχής, μέσω του υδρογραφικού δικτύου της (διαδοχικών ρευμάτων, χειμάρρων, ποταμών και πιθανώς λιμνών) και παροχετεύεται στη θάλασσα μέσω της εκβολής (ή δέλτα) ποταμού.

Βασική συνιστώσα της εφαρμογής της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, είναι η κατάρτιση Σχεδίου Διαχείρισης ΛΑΠ της χώρας.

Το Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΣΔΛΑΠ) αποτελεί ταυτόχρονα το βασικό εργαλείο προγραμματισμού αλλά και τον κεντρικό μηχανισμό αναφοράς της χώρας προς την ΕΕ. Στα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών των ΥΔ της Χώρας, καθορίζονται τα ρεαλιστικά μέτρα που πρόκειται να εφαρμοστούν προκειμένου να επιτευχθούν οι περιβαλλοντικοί στόχοι και οι στόχοι της Οδηγίας Πλαίσιο εν γένει, αιτιολογώντας παράλληλα οποιαδήποτε απόκλιση.

4. Υδατικό Διαμέρισμα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας (EL07)

Το Υδατικό Διαμέρισμα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας έχει έκταση 12.279 km² και περιλαμβάνει τις Λεκάνες Απορροής του Σπερχειού, της Εύβοιας, της ΒΑ Παραλίας Καλλιδρόμου, της Άμφισσας, Ασωπού, Σποράδων και του Βοιωτικού Κηφισού (EL0723). Η Λεκάνη Απορροής  (ΛΑΠ) του Βοιωτικού Κηφισού έχει έκταση 2.719 km², το χαμηλό και ανατολικό τμήμα της αποτελεί η Κωπαϊδα,μεέκταση 300 km² περίπου (Βλ. Εικ. 1). Πρόκειται για την περιοχή που κατείχε η λίμνη Κωπαΐδακαι οποία αποξηράθηκε το 1931.

5. Η λεκάνη απορροής του Βοιωτικού Κηφισού – Η Κωπαΐδα

5.1. Η λεκάνη απορροής του Βοιωτικού Κηφισού

Η Λεκάνη Απορροής(ΛΑΠ) του Βοιωτικού Κηφισούείναι μια κλειστή (ενδοροϊκή) λεκάνη, οι απορροές της οποίας τροφοδοτούσαν τη ρηχή λίμνη της Κωπαΐδας, έκτασης από 150 km² (ανομβρία) μέχρι 250 km² (υψηλή υδροφορία). Τα νερά αυτά αποστραγγίζονταν σε γειτονικές λεκάνες και τη θάλασσα, μέσω ενός πολύπλοκου συστήματος καταβοθρών.

ΛΑΠ  Βοιωτικού Κηφισού

Φυσικές λίμνες: Υλίκη και Παραλίμνη

Κυριότερα  ποτάμια:Βοιωτικός Κηφισός, Μέλας, Έρκυνα.

Πηγές: Μέλανα (Χαρίτων), Πολυγύρας, Κρύας (Λιβαδειάς), Μαυρονερίου.

Γεωτρήσεις:παλαιές, που βρίσκονται κατάντη του Μαυρονερίου συν αυτές της Σφάκας και του Προφήτη Ηλία και  νέες, που εκτείνονται από το Μαυρονέρι έως τα Βασιλικά-Παρόρι.

 

5.2. Ο Βοιωτικός Κηφισός

5 τμήματα	Κωδικός Υδατικού Συστήματος
25:    Π.1 (Κανιανίτης)	GR0723R000000042N
26:    Π.2 (Αποστολιάς)	GR0723R000012041N
27:    Π.3	GR0723R000000040N
28:    Π.4	GR0723R000000037N
29:    Π.5(ΙΤΥΣ)	GR0723R000000031H

Η μέση ετήσια παροχή του Βοιωτικού Κηφισού είναι 200Χ10⁶m³.Ο Βοιωτικός

Κηφισός μαζί με τους παραποτάμους και χειμάρρους έχει συνολ. μήκος 152,7

Km (Εικ. 2).  

 

Εικ. 2: Ο Βοιωτικός Κηφισός και οι κύριοι παραπόταμοι

Ο Κωδικός σώματος του Βοιωτικού Κηφισού (Π.5) είναι GR0723R00000031Η.

Το τεχνητό τμήμα του Βοιωτικού Κηφισού κατάντη του Ορχομενού αποτελεί μέροςτου έργου αποστράγγισης της εποχιακής λίμνης Κωπαϊδας στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Ο ποταμός πριν τα έργα αποστράγγισης κατέληγε στην εποχιακή λίμνη
Κωπαΐδα, στο βορειοδυτικό άκρο της πεδιάδας.

Για την παροχέτευση των νερών του στη λίμνη Υλίκη, κατασκευάστηκε τάφρος που ακολουθεί το δυτικό και στην συνέχεια το νότιο τμήμα της
πεδιάδας και καταλήγει µέσω σήραγγας στην Υλίκη (Εικ. 3). Η τάφρος έχει µήκος 37km και ονοµάζεται κατά σειρά από τα ανάντη προς τα κατάντη, Μεγάλη Τάφρος(µήκους 23.2 km),Τάφρος Τέλµατος (µήκους 10.4 km), Συγκεντρωτική Τάφρος(µήκους 2.7 km) και Σήραγγα Καρδίτσας(µήκους 0.7 km). Το 1968 κατασκευάστηκε νέα σήραγγα σε αξονική απόσταση 38 m.

Εικ. 3: Η τεχνητή διευθέτηση του κάτω ρού του Κηφισού ποταμού

5.3. Ο Μέλανας ποταμός

3 Τμήματα:	κωδικός Υδατ.Συστήματος
42:  Μέλας Π.1  (ΙΤΥΣ)	GR0723R000002034H
43:  Mέλας Π.2 (ΙΤΥΣ)	GR0723R000002033H
44:  Μέλας Π.3 (ΤΥΣ)	GR0723R000002032A

Οι απορροές των εξωτερικών λεκανών που βρίσκονται βόρεια της πεδιάδας Κωπαΐδας απάγονται προς την Υλίκη µε τον Μέλανα ποταµό (Εικ. 4).

Ο Μέλανας πηγάζει από τις οµώνυµες πηγές (Πηγές Χαρίτων)  που αναπτύσσονται στους πρόποδες του Ακοντίου όρους και ενισχύεται από τις πηγές Πολυγύρας.

Εικ. 4: Ο Μέλανας ποταμός

Ο ποταµός µετά από διαδροµή 21km, εκτρέπεται στην θέση του υψώµατος Τουρλογιάννη µέσω τάφρου, που ονοµάζεται Τάφρος Μέλανα και έχει µήκος 7.7km (Εικ. 5). Η τάφρος εκβάλλει στην αρχή της Συγκεντρωτικής Τάφρου που καταλήγει στην Διώρυγα Καρδίτσας. Το άλλο τμήμα του Μέλανα οδεύει προς το Κάστρο και καταλήγει σε καταβόθρες που βρίσκονται σε αυτή την περιοχή. 

 

Εικ. 5: Τάφρος Μέλανα

5.4. Η Έρκυνα

Η Έρκυνα πηγάζει από τις πηγές Κρύας μέσα στη Λιβαδειά και καταλήγει στον Βοιωτικό Κηφισό (βλ. χάρτη Εικ. 4)

5.5. Η λίμνη Υλίκη

Κωδικός του υδάτινου σώματος της Υλίκης: GR0723L000000003N (Εικ. 6). Η φυσική λίμνη Υλίκη βρίσκεται στο νοµό Βοιωτίας. Εντάχθηκε το 1956 στο υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας για να καλυφθούν οι ανάγκες κατανάλωσης λόγω του αλματώδουςρυθμού ανάπτυξης και της αύξησης του πληθυσμού του Λεκανοπεδίου. Για την μείωση των απωλειών λόγω κατείσδυσης έχουν πραγματοποιηθεί έργα στεγάνωσης του πυθμένα της λίμνης.

Η έκταση της λίµνης είναι 24,5 τετραγωνικά χιλιόµετρα.    Η λεκάνη της λίµνης περιβάλλεται  από τα όρη Μεσσάπιο, Πτώο, Σφίγγειο  και από χαµηλούς λόφους νότια. Μέγιστη χωρητικότητα: 553- 600  εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού.

 

 Εικ. 6: Η λίμνη Υλίκη

Η Υλίκη µέσω αποστραγγιστικού δικτύου δέχεται τα νερά της λεκάνης της Κωπαΐδας Τα νερά της, µε μια αύλακα και σήραγγα, και πάρα πέρα, στη θέση Μουρίκη - Βίλιζα, µε άντληση —γιατί χρειάζεται να υψωθούν σε νέο επίπεδο — μεταφέρονται τελικά στη λίμνη του Μαραθώνα και λειτουργεί ως ταμιευτήρας που τροφοδοτεί την λίμνη του Μαραθώνα για τις
υδρευτικές ανάγκες της Αθήνας. 

Λόγω της ασβεστολιθικής σύστασης του πυθµένα της, υπάρχουν πολλά καρστικά υπόγεια έγκοιλα και καταβόθρες που συντελούν στην παροχέτευση
πρόσθετου υδάτινου δυναµικού προς την Παραλίµνη και τον Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο.

5.6. Η λίμνη Παραλίμνη

Σε μικρή απόσταση βορειοανατολικά της Υλίκης βρίσκεται η μικρότερη Παραλίµνη, (15 τετραγ. χλµ.) που ως προς την επιφάνεια της στάθµης βρίσκεται 20 µέτρα χαµηλότερα, µε την οποία συνδέεται µε διώρυγα µήκους 2,5 χλμ.  Παλαιότερα μέσω αυτής της διώρυγας, τα νερά της Υλίκης διοχετεύονταν στην Παραλίμνη και από κει στον Ευβοϊκό κόλπο.

Κατά τη σοβαρή ξηρασία του 1993, η λίμνη Παραλίμνη ξηράθηκε τελείως και ένα σημαντικό μέρος της καλλιεργείται σήμερα. Το υπόλοιπο υπόγειο νερό της λίμνης αντλείται για την άρδευση των γύρω καλλιεργειών καθώς επίσης και χρησιμοποιείται για την ύδρευση της Χαλκίδας. 

5.7. Το υπόγειο υδατικό δυναμικό

Το Υπόγειο Υδατικό Σύστημα Κάτω Ρου Βοιωτικού Κηφισού, ορίζεται στα πεδινά τμήματα της προσχωματικής λεκάνης της Κωπαΐδας. Η συγκεκριμένη λεκάνη μαζί με την ανατολικά της ευρισκόμενη πεδιάδα της Θήβας, αποτελούν από κοινού πόλγη που αποστραγγίζεται μέσω των ποταμών Μέλανα, Βοιωτ.Κηφισού (κάτω Ρους) και Ασωπού. Έκταση 392 km².

Οι παλαιές γεωτρήσεις εκτείνονται σε μεγάλη έκταση. Ορισμένες καλύπτουν τοπικές ανάγκες αρδεύοντας παρακείμενες εκτάσεις και ορισμένες διοχετεύουν τα νερά τους στο υδραγωγείο Κωπαΐδας και συγκεκριμένα:

Στην δεξαμενή του αντλ/σίου Α3 οι γεωτρήσεις της Χαιρώνειας 

Στην δεξαμενή του αντλ/σίου Α2 οι γεωτρήσεις του όρους Ακόντιο 

Ο αριθμός των γεωτρήσεων ανά ομάδα και η συνολική τους παροχή είναι:

-13 στην περιοχή του Ακοντίου-Χαιρώνειας-Μαυρονερίου (11.052 m³/h)

-3 στην περιοχή Σφάκα, Προφήτη Ηλία (1.692 m³/h)

-3 στην περιοχή Πέτρα-Κερατοβούνι (3.492 m³/h)

Οι νέες γεωτρήσεις ανήκουν στην ΕΥΔΑΠ και χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας στην περίοδο της λειψυδρίας. Τώρα λειτουργούν μόνο τη θερινή περίοδο για να ενισχύσουν την άρδευση της Κωπαΐδας.

Πρόκειται  για 15 γεωτρήσεις διανοιγμένες στις περιοχές Βασιλικών και Παρορίου με συνολική παροχή 6.660 m3/h. Το νερό τους οδηγείται στο έργο Μερισμού μέσω του συγκεντρωτικού αγωγού Βασιλικών-Παρορίου.

5.8. Οι χρήσεις νερού

Η άρδευση

Η κύρια χρήση νερού στη λεκάνη είναι η αρδευτική. Στην περιοχή βρίσκονται τέσσερις Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) που διαθέτουν οργανωμένα αρδευτικά δίκτυα. Ο πλέον σημαντικός είναι ο πρώην Οργανισμός Κωπαΐδας, που καταργήθηκε το 2014 και που διαχειριζόταν μια έκταση 180 km² (από τα οποία αρδεύονται τα 160 km²). «Η άσκηση των αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας & συντήρησης των εγγειοβελτιωτικών έργων  που κατασκευάζονται ή έχουν ήδη κατασκευαστεί.. εφόσον δεν  έχουν ήδη μεταβιβαστεί σε Οργ/σμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ) ή δεν ασκούνται από δήμους και έως την μεταβίβαση αυτών σε ΟΕΒ ή δήμους», γίνεται  πλέον από την  Π.Ε.Β.

Οι ΤΟΕΒ Λιβαδειάς, Ορχομενού & Χαιρώνειας διαχειρίζονται μια έκταση της τάξης των 10 km².

 Ποσοστό επιφανειακών και υπόγειων νερών για άρδευση ανά ΤΟΕΒ

Οι κύριοι τροφοδότες νερού της Κωπαΐδας είναι:

-Ο Βοιωτικός Κηφισός. Στο ύψος της Αλιάρτου υπάρχει το φράγμα του Μάζι το οποίο ελέγχει τα νερά που διατίθενται για την άρδευση του Α΄Κωπαϊδικού πεδίου.

-Η Διώρυγα Υλίκης, που μεταφέρει τα νερά τα οποία προέρχονται από το αντλιοστάσιο Υλίκης, στην βορειοδυτική όχθη της. Κατευθύνεται δυτικά μέχρι τον ποταμό Μέλανα και μετά βόρεια ακολουθώντας την Ε.Ο μέχρι το Κάστρο. Στο σημείο συνάντησης με τον Μέλανα υπάρχει μεριστής που διοχετεύει το 1/3 των υδάτων της πάνω από τον ποταμό μέσω κλειστού αγωγού. Από εκεί τα νερά μέσω της Ενωτικής Διώρυγας εκβάλουν στην Κεντρική σε σημείο πολύ κοντά στη Συγκεντρωτική Τάφρο.

-Το υδραγωγείο Κωπαΐδας.

-Ο ποταμός Μέλας .

Άρδευση – Αποστράγγιση Κωπαϊδας

Οι κύριες αρδευτικές-στραγγιστικές τάφροι της Κωπαΐδας είναι (Εικ. 7):

-Η τάφρος Μέλανα.  (1^ηπρωτεύουσα τάφρος άρδευσης)

-Η Εσωτερική Τάφρος, που είναι παράλληλη του Βοιωτικού Κηφισού σε απόσταση λίγων μέτρων από αυτόν. (2^ηπρωτεύουσα τάφρος άρδευσης) Πρώτα κατασκευάστηκε η Εσωτερική (µήκους 25km) και ξεκινάει κατάντη του Ορχοµενού και διασχίζοντας το δυτικό και νότιο τµήµα της πεδιάδας εκβάλλει στην αρχή της Συγκεντρωτικής Τάφρου. Επειδή η χάραξή της δεν διερχόταν από τα χαµηλότερα σηµεία της πεδιάδας κατασκευάστηκε η Κεντρική Τάφρος, µε κατεύθυνση δυτικά προς ανατολικά, µήκους 10.6km, η οποία εκβάλλει στην Εσωτερική Τάφρο 1800m ανάντη της συµβολής µε την Συγκεντρωτική Τάφρο.

-Η Κεντρική Τάφρος, που είναι η κύρια στραγγιστική.

-Η Συγκεντρωτική Τάφρος, που αποτελεί τον αποδέκτη όλων των στραγγιστικών έργων, μήκους 2760 μ και οδηγεί τα νερά στη σήραγγα Καρδίτσας.

 

Εικ. 7: Το αρδευτικό – αποστραγγιστικό σύστημα της Κωπαϊδας

Το αποστραγγιστικό σύστημα της πεδιάδας πλαισιώνεται από πληθώρα δευτερευουσών και τριτευουσών τάφρων. Το µόνο τμήμα της Κωπαΐδας που δεν αποχετεύεται στην Υλίκη είναι το βορειοανατολικό τμήμα της περιοχής Κάστρου, όπου το δίκτυο αποχέτευσης έχει σαν αποδέκτη την καταβόθρα Κεφαλαρίου.

Το βόρειο τμήμα της πεδιάδας αρδεύεται από:

-τον ποταμό Μέλανα, κατά μήκος του οποίου υπάρχουν  θυροφράγματα που ελέγχουν την υπερχείλιση του νερού στις δευτερεύουσες τάφρους.

-την Διώρυγα Υλίκης, Στην περιοχή του Κάστρου έχει κατασκευασθεί αρδευτικό δίκτυο από προκατασκευασμένους αύλακες(καναλέτα), το οποίο αρδεύει την περιοχή ανατολικά της διώρυγας Υλίκης έκτασης 19.100 στρεµµάτων

Μέρος των νερών των πηγών Μέλανα (Χαρίτων), διοχετεύεται απευθείας μέσω διώρυγας στην Κεντρική Τάφρο.

Το νότιο τμήμα της πεδιάδας αρδεύεται από:

-Την Εσωτερική Τάφρο, η οποία τροφοδοτεί τις δευτερεύουσες με την μέθοδο των κατάντη θυροφραγμάτων. Τα νερά αυτά προέρχονται κυρίως από τον Βοιωτικό Κηφισό.

-Το υδραγωγείο Κωπαΐδας, που εξασφαλίζει ποσότητα ύδατος τους θερινούς μήνες. Ο κλειστός αγωγός του υδραγωγείου καταλήγει στην Εσωτερική Τάφρο στο ύψος του Αγ. Σπυρίδωνα.

Το υδραγωγείο Κωπαΐδας αποτελείται από ένα κλειστό αγωγό που ξεκινάει από το έργο Μερισμού (το οποίο αποτελείται από 2 αντλ/σια με κοινή δεξαμενή άντλησης -ΑΔ1, Α4-) και καταλήγει στην Κεντρική Τάφρο της Κωπαΐδας. Κατά μήκος του υπάρχουν πέντε αντλιοστάσια (ΕΥΔΑΠ 1995)  και συγκεκριμένα:

Το Α4 (χ.θ  0.0)

Το Α3 (χ.θ 5.4) και στη δεξαμενή του διοχετεύονται τα νερά από τις γεωτρήσεις Χαιρώνειας.

Το Α2 (χ.θ 8.9) και στην δεξαμενή του διοχετεύονται τα νερά από τις γεωτρήσεις Ακοντίου.

Το Α1 (χ.θ 14.9)

Το Κεντρικό Αντλιοστάσιο (χ.θ 20.2). Στη δεξαμενή του μπορούν να εκβάλουν τα νερά των πηγών Πολυγύρας και Χαρίτων.

Βασικά έργα άρδευσης από Υλίκη

Το χερσαίο αντλιοστάσιο Υλίκης. Κατασκευάστηκε το 1957-1958 στην δυτική όχθη της Υλίκης και σε θέση 1.000m νότια από την σήραγγα Καρδίτσας. Η κατάθλιψη γίνεται µέσω τριπλών καταθλιπτικών αγωγών, διαµέτρου 1.1m.

Η διώρυγα προσαγωγής Υλίκης. Κατασκευάστηκε το 1957-1958, έχει συνολικό µήκος 13.3km, είναι επενδεδυµένη µε σκυρόδερμα και κατά τµήµατα έχει διάφορες διατοµές και κλίσεις πυθµένα. Μετά από 955m περίπου από την έξοδό της από το αντλιοστάσιο, είναι σήραγγα πεταλοειδούς διατοµής, ύψους 2.3m και μήκους 667m περίπου. Μετά την σήραγγα και μέχρι το ύψωµα Μύτικα (µήκος 7780m περίπου) ακολουθεί το ανατολικό όριο της πεδιάδας και στην συνέχεια διασχίζει το βορειοανατολικό τμήμα της μέχρι το χωριό Κάστρο.
Η Ενωτική Διώρυγα. Κατασκευάστηκε το 1961, έχει μήκος 1.8km, τραπεζοειδούς διατομής επενδεδυµένη µε σκυρόδεμα. Βρίσκεται σε απόσταση 7,2km περίπου από την αρχή της διώρυγας της Υλίκης και μεταφέρει αρδευτικό νερό από την διώρυγα στην Εσωτερική Τάφρο µε φυσική ροή.

Το πλωτό αντλιοστάσιο Υλίκης. Κατασκευάστηκε το 1990 λόγω ανομβρίας. Αρχικά, η εισροή του νερού στο χερσαίο αντλιοστάσιο γινόταν από την λίμνη στο θάλαμο αναρρόφησης µέσω διαύλου όταν ξεπερνιόταν η στάθμη του πυθμένα. Λόγω ανομβρίας αυτό δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί και για αυτό το λόγοκατασκευάστηκε πλωτή μεταλλική εξέδρα πάνω στην οποία έχουν εγκατασταθεί 16 κατακόρυφα αντλητικά συγκροτήματα. Το πλωτό αντλιοστάσιο καταθλίβει το νερό µέσω χαλύβδινου καταθλιπτικού αγωγού και διαύλου προσαγωγής στο θάλαμο αναρρόφησης του χερσαίου αντλιοστασίου.

Ανώτατο όριο απόληψης νερού από Υλίκη: Σύμφωνα με την με αρ. Η/42561/1955  Κοινή Απόφαση Υπουργών Γεωργίας και Δημοσίων Έργων, όπως επικαιροποιήθηκε με το με Α.Π 126/2012 έγγραφο της ΕΥΔΑΠ Παγίων/ Υπ.Ανάπτυξης, προβλέπεται απολήψιμος ετήσιος όγκος νερού από τις λίμνες Υλίκη και Παραλίμνη που φτάνει τα 50.000.000 m³ το χρόνο,με παροχή αιχμής 34.000-36.000 m³/ω.

 

 

Σημεία υδροληψίας (Εικ. 8)

Εικ. 8: Σημεία υδροληψίας

Υπόμνημα Εικ. 8 

Πιέσεις από απολήψεις στα Υδάτινα σώματα.....................................

5.9. Δίκτυο Natura 2000  ..........................................................................

5.10. Υποβάθμιση υδατικών συστημάτων   ..........................................

ΧΑΔΑ .......................................................................................................

Δείτε  όλη την εισήγηση ΕΔΩ: https://drive.google.com/file/d/1_baJZ4gAJL4S3QMNWrbG6R7ybNBxmfLY/view?usp=sharing